baner - AGH
baner - BG
C   Z   A   S   O   P   I   S   M   A        E   L   E   K   T   R   O   N   I   C   Z   N   E        A   G   H


Slovak-Polish relationships in 1938-1947 in the context of border disputes.

Pavol Matula

T.12, 1 (2013), s. 57-[64], 1

Full text: pdfPDF

Abstract:

After World War I Poland demanded a connection to the northern part of the former Kingdom of Hungary (Spiš, Orava and Kysuce). This area was also claimed by Czechoslovakia. The regions became the subject of the Czechoslovak-Polish territorial dispute. The Supreme Council decided by plebiscite on the regions of Tešin,Orava and Spiš on 28 September 1919. In the end it was not a plebiscite which decided about the controversial territory, but international arbitration. The Conference of Ambassadors decided on dividing Spiš and Orava between Poland and Czechoslovakia on 28 July 1920. Most of the inhabitants disagreed with the decision. Another border dispute occurred in 1938 after the signing of the Munich Agreement, when Poland made a claim not only to other parts of Orava and Spiš but also Kysuce. The Slovak-Polish Delimitation Committee was attacked by inhabitants of disputed territory several times, resulting in the Polish army occupying the area. After the beginning of the Second World War all parts of the regions of Spiš, Orava and Kysuce became part of Slovakia, as Bratislava collaborated with Berlin. At the end of WWII the border was returned to the pre-Munich position but the situation in the disputed territory was unstable for a long time after 1945.

Po pierwszej wojnie światowej Polska domagała się północnej części dawnego Królestwa Węgierskiego (Spisza, Orawy i Czadeckiego/Kisuc). Również Czechosłowacja miała roszczenia do wymienionego obszaru. Regiony stały się przedmiotem polsko-czechosłowackiego sporu terytorialnego. Rada Najwyższa 28 września 1919 roku zdecydowała o plebiscycie w rejonach Cieszyna. Orawy i Spisza. W końcu nie plebiscyt zadecydował o kontrowersyjnym terytorium, ale arbitraż międzynarodowy. Konferencja Ambasadorów w dniu 28 lipca 1920 roku podjęła decyzję o podzieleniu Spisza i Orawy między Polskę a Czechosłowację. Większość mieszkańców obszaru nic zgodziła się z decyzją. Nowy spór graniczny nastąpił w 1938 roku po podpisaniu układu monachijskiego. Polska zaczęła domagać się nie tylko dalszych części Orawy i Spisza, ale również Czadeckiego. Członkowie słowacko-polskiej komisji delimitacyjnej zostali przez mieszkańców spornych regionów kilka razy zaatakowani, więc polska armia zajęła wymienione obszary. Po wybuchu drugiej wojny światowej oddzielone części Spiszą. Orawy i Czadeckiego zostały przyłączone do Słowacji, która w kampanii wrześniowej była sojusznikiem Niemiec. Pod koniec wojny granica wróciła do stanu przedmonachijskiego, ale sytuacja na spornych obszarach była niestabilna jeszcze długo po 1945 roku.

DOI: dx.doi.org/10.7494/human.2013.12.1.57