Strategie migracyjne - integracja językowa a utrzymanie języka polskiego w rodzinach w dwujęzycznych regionach Hiszpanii - przykład Katalonii i Balearów.
Agnieszka Mejnartowicz, Dariusz Kuźniak
T. 16, 1 (2017), s. 53-68, [1]
W Hiszpanii Polacy w obiegowej opinii uchodzą za osoby szybko integrujące się językowo i dobrze funkcjonujące pod tym względem w większości sytuacji komunikacyjnych. Niewątpliwie jak najsprawniejsze opanowanie języka społeczeństwa przyjmującego stanowi podstawową strategię gwarantującą integrację społeczno-zawodową, a także, w zależności od motywacji indywidualnych, częściową lub pełną integrację kulturową. Strategię tę rozciąga się również na potomstwo urodzone w kraju przyjmującym, rezygnując niekiedy całkowicie z przekazu języka ojczystego najmłodszym pokoleniom. W artykule przedstawiamy motywacje oraz obawy związane z przekazem języka polskiego na podstawie badania diagnostycznego statusu języka polskiego przeprowadzonego w rodzinach polonijnych i mieszanych zamieszkałych na terenie Katalonii i Balearów. W części wstępnej omówimy specyfikę polityki integracji językowej imigrantów w tych dwujęzycznych regionach Hiszpanii oraz system edukacji publicznej bazujący na wczesnej immersji w języku kooficjalnym. Następnie uzasadnimy cel oraz przedstawimy metodologię i rezultaty badania przeprowadzonego wśród stu rodzin zamieszkałych Katalonię oraz Majorkę, która stanowi najliczniejsze skupisko Polonii na Balearach. Artykuł zamkniemy konkluzjami dotyczącymi przekazu międzypokoleniowego języka polskiego również w kontekście transmisji wzorów kulturowych (wartość języka recesywnego w społeczeństwie katalońskojęzycznym).
Poles are considered in Spain to be fast integrating linguistically and well-functioning regarding communication. Undoubtedly, a good command of language is fundamental in social and profession integration and (depending on individual motivation) partial or full cultural integration. This strategy can be extended to younger generations born in the host country, who sometimes completely abandon their native language. In this paper, we will present the motivations and fears associated with the transmission of the Polish language on the basis of diagnostic research conducted in Polish and mixed families residing in Catalonia and the Balearic islands. In the introduction, we will discuss the specifics of the policy of language integration concerning immigrants in those bilingual regions of Spain, and the public education system based on early immersion in the co-official language. Then we will justify the objective and present the methodology and results of a survey conducted among 100 families residing in Catalonia and Majorca, which constitutes the largest concentration of Poles in the Balearic Islands. The article will conclude with observations regarding the intergenerational transmission of the Polish language also in the context of the transmission of cultural patterns (the value of the recessive language in Catalan-speaking society).