Dostępność powstających i rewitalizowanych obiektów muzealnych dla osób niepełnosprawnych na przykładzie obszaru Zabłocia w Krakowie.
Dorota Żuchowska-Skiba
T. 14, 4 (2015), s. 43-54, [1]
The changing urban space occupies an important place in the eyes of people with disabilities in society today. Social definitions of disability carry responsibility for the marginalization of people with disabilities from the inadequacy of the individual arising from their physical deficits, to the level of macrosocial in changing attitudes, negative stereotypes and removing barriers in public space and social. The main aim of this article is therefore to show the relationship between the availability of specific urban space for the disabled, and made contemporary post-industrial revitalization areas. These investments are carried out in an era when human rights and equal access to space in the city are to be borne by the active environment are disabled and legitimation in the legal acts adopted by our country. Therefore, using the examples chosen deliberately wanted to show how the transformed spaces are available for disabled people. The analysis also took into account what are the functions of these areas today to see contemporary spaces of exclusion of people with disabilities in the postmodern city.
Zmieniająca się przestrzeń miejska pod wpływem procesów rewitalizacji zaniedbanych obszarów poprzemysłowych zajmuje ważne miejsce w refleksji nad pozycją osób niepełnosprawnych we współczesnych miastach. Społeczne definicje niepełnosprawności przenoszą odpowiedzialność za marginalizację osób niepełnosprawnych z poziomu jednostkowego na poziom makrospołeczny. Upatrują przyczyn wykluczenia tej kategorii społecznej nie w deficytach fizycznych, zmysłowych i psychicznych, z jakimi zmagają się osoby niepełnosprawne, tylko w barierach o charakterze infrastrukturalnym i społecznym wynikających z organizacji społeczeństwa. W takiej perspektywie pełne włączenie osób niepełnosprawnych w główny nurt życia miasta, na równych prawach z osobami sprawnymi umożliwi nie tyle funkcjonalne usprawnianie tej kategorii, ile zniwelowanie istniejących ograniczeń. Celem artykułu jest ukazanie zależności między modernizacją przestrzeni miejskiej dokonującą się pod wpływem jej deindustrializacji a aktywnością osób niepełnosprawnych. Opisany przykład ma charakter dobrej praktyki związanej z pełnym otwarciem przestrzeni muzealnej na rewitalizowanym obszarze Zabłocia w Krakowie dla tej kategorii społecznej. W tym kontekście chciano pokazać relację pomiędzy udostępnieniem dla osób niepełnosprawnych wybranej przestrzeni miasta a charakterem ich uczestnictwa w niej.